Španski slikar i vajar grčkog porijekla, Dominikus Teotokopulos /1541-1614/, poznat kao El Greko, čije je originalno slikarstvo prožeto pravoslavnom tradicijom i italijanskom renesansom, umro je 7. aprila 1614. godine.
El Greko je bio slikar, vajar i arhitekta španske renesanse. Smatran je velikim majstorom španskog i evropskog slikarstva u doba manirizma, čiji individualni, dramatični i ekspresionistički stil postaje poznat širom Evrope krajem 16. i početkom 17. vijeka.
Poslije relativnog pada u zaborav od 17. do 19. vijeka, njegovo djelo ponovo privlači pažnju stručnjaka i publike u 20. vijeku.
El Greko je uticao na mnoge slikare romantizma, na primjer Goju, kao i slikare modernizma s kraja 19. i početka 20. vijeka Eduarda Manea, Pikasa, te slikare fovizma, ekspresionizma i nadrealizma.
Dok je živio na Kritu, bio je cijenjen ikonopisac u poznom vizantijskom stilu. Nakon odlaska u Veneciju, slika u venecijanskom stilu Ticijana i Tintoreta, a u Rimu studira najznačajnija djela Mikelanđela i antičku skulpturu u pinakoteci /galeriji/ Vatikana.
1577. godine, El Greko odlazi u Španiju, gdje je živio i radio do kraja svog života. U Španiji je razvio sopstveni stil, koji karakterišu izdužene figure sa vlastitim manirističkim svjetlom u okruženjima upečatljivog kontrasta boje.
Djelo ovog majstora čine platna velikih dimenzija, uglavnom rađena po narudžbi za oltare crkava, kao i portreti španskih plemića, erudita i sveštenika.
El Greko je bio veliki erudita i poznavalac klasične grčke i književnosti svoga doba.
